تبیین نقش اثر بخشی آموزش مهارت های مقابله ای بر خودکارآمدی و عزت نفس دانش آموزان پسر پایه ی اول دوره ی متوسطه

این پژوهش با هدف تعیین اثر بخشی مهارت های مقابله ای بر عزت نفس و خودکارآمدی دانش آموزان پسر مقطع اول متوسطه ی شهرستان مشکین شهر انجام شده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نوع طرح های پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه ی آماری شامل: تمامی دانش آموزان پسر مقطع اول متوسطه دبیرستان های شهرستان مشکین شهر در رده سنی (15 سال) و در سال تحصیلی 92-91 بوده که حجم نمونه آن به تعداد 30 نفر از میان جامعه  که عزت نفس و خودکارآمدی پایینی داشتند پس از ارائه آزمون عزت نفس کوپر اسمیت و آزمون خودکارآمدی عمومی شرر و آدامز انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 2 گروه 15 نفری گمارده شدند. گروه آزمایش(تحت آموزش مهارت های مقابله ای 8 جلسه ای 5/1 ساعته قرار گرفت) و گروه کنترل که هیچ آموزش مقابله ای دریافت نکرد. پس از پایان جلسات آموزش مهارت های مقابله ای هر دو گروه با هم مقایسه شدند تا اثر بخشی آموزش مهارت های مقابله ای در گروه آزمایش مشخص گردد. داده های حاصل با استفاده از تحلیل آماری کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش ضمن همسویی تقریبی با یافته های پژوهشی دیگر تأکید می کند که آموزش مهارت های مقابله ای در جهت کنار آمدن دانش آموزان با چالش های زندگی و افزایش عزت نفس و ایجاد باورهای خودکارآمدی در آنها موثر بوده است.